प्रीतिका पाना भरि

प्रीतिका पाना भरि विश्वाश को दियो बल्छ ,

बेरिएको प्रेम्को धागोमा नछुतिने माला बन्छ ,

तिमी भएर मात्र लाग्दछ म छु खुशी

तिमी भित्र भित्रै हराइ किन हुन्छु म बेहोशी

एतिमात्र देउ प्रित जती तिमी दिन सक्छौ

नभएको त्यो मुटुमा कसरी त्यो दिन सक्छौ

विश्वाश को कमी हैन संसार को द्रिश्य हेर

बोलेर बोलिदिने नलागी केहीबेर

आकाशको उचाइ कसरी म नाप्न सक्छु

नदेखिने द्रिश्य हेरी कसरीमा धत्न सक्छु

आँखा मा छाइदिदा बेहोसिका ति लहर

झुमिदिन्छ त्यही भित्र लाग्दछ सबै रहर

प्रीतिका पानालाई विश्वाशले कोरिदेउ

बुनेर प्रेम्को माला विश्वाशले जोडीदेउ